Różnica skuteczności interwencji chirurgicznej / fizjoterapeutycznej w przypadku zwyrodnienia łąkotek. Wiecej o zwyrodnieniach zarówno przeczytasz tutaj.

Jeśli chcesz wiedzieć,  czy każde uszkodzenie skutkuje bólem kolana, gdyż nie musi tak być - ten wpis jest dla Ciebie.

Na oddziałach ortopedycznych 9 szpitali w Holandii przeprowadzono wieloośrodkowe randomizowane badanie kliniczne.
W badaniu wzięło udział 321 pacjentów w wieku od 45 do 70 lat ze zwyrodnieniowym pęknięciem łąkotki. Zbieranie danych miało miejsce od 12 lipca 2013 r. do 4 grudnia 2020 r.

W przypadku 321 pacjentów (średni wiek 58 lat; 161 kobiet), 278 pacjentów (87,1%) ukończyło 5-letnią obserwację ze średnim czasem obserwacji 61,8 miesiąca.

Pierwszorzędowym wynikiem była zgłaszana przez pacjenta funkcja stawu kolanowego (subiektywna forma stawu kolanowego (zakres, 0 [najgorszy] do 100 [najlepszy]) podczas 5-letniej obserwacji w oparciu o zasadę intencji leczenia. Drugim punktem końcowym była progresja choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego widoczna na zdjęciach radiologicznych w obu leczonych grupach.

O zarządzaniu bólem możesz przeczytać tutaj.

Od wartości wyjściowej do 5-letniej obserwacji średnia poprawa wyniosła 29,6 punktów w grupie chirurgii i 25,1 punktów w grupie fizjoterapii. Porównywalne wskaźniki progresji choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego, wykazanej radiologicznie, odnotowano między obiema terapiami.

Kilka ciekawych, moim zdaniem, wniosków:

- pierwszą interwencją w przypadku zwyrodnienia łąkotek powinna być fizjotetapia. - zarówno po operacji jak i po fizjoterapii będzie relatywnie niezła poprawa, ponieważ kryteria przyjęcia do badania to wynik 52,8 w skali od 0 do 100, a poprawa sięga +/- 25 pkt.
- zwyrodnienia i tak będą postępować, niezależnie od podjętej interwencji

Źródło: jamalnetwork.