Dostosuj preferencje dotyczące zgody
Używamy plików cookie, aby pomóc użytkownikom w sprawnej nawigacji i wykonywaniu określonych funkcji. Szczegółowe informacje na temat wszystkich plików cookie odpowiadających poszczególnym kategoriom zgody znajdują się poniżej. Pliki cookie sklasyfikowane jako „niezbędne” są przechowywane w przeglądarce użytkownika, ponieważ są niezbędne do włączenia podstawowych funkcji witryny. Korzystamy również z plików cookie innych firm, które pomagają nam analizować sposób korzystania ze strony przez użytkowników, a także przechowywać preferencje użytkownika oraz dostarczać mu istotnych dla niego treści i reklam. Tego typu pliki cookie będą przechowywane w przeglądarce tylko za uprzednią zgodą użytkownika. Można włączyć lub wyłączyć niektóre lub wszystkie te pliki cookie, ale wyłączenie niektórych z nich może wpłynąć na jakość przeglądania.
Niezbędny
Niezbędne pliki cookie mają kluczowe znaczenie dla podstawowych funkcji witryny i witryna nie będzie działać w zamierzony sposób bez nich. Te pliki cookie nie przechowują żadnych danych umożliwiających identyfikację osoby.
Funkcjonalny
Funkcjonalne pliki cookie pomagają wykonywać pewne funkcje, takie jak udostępnianie zawartości witryny na platformach mediów społecznościowych, zbieranie informacji zwrotnych i inne funkcje stron trzecich.
Analityka
Analityczne pliki cookie służą do zrozumienia, w jaki sposób użytkownicy wchodzą w interakcję z witryną. Te pliki cookie pomagają dostarczać informacje o metrykach liczby odwiedzających, współczynniku odrzuceń, źródle ruchu itp.
Występ
Wydajnościowe pliki cookie służą do zrozumienia i analizy kluczowych wskaźników wydajności witryny, co pomaga zapewnić lepsze wrażenia użytkownika dla odwiedzających.
Reklama
Reklamowe pliki cookie służą do dostarczania użytkownikom spersonalizowanych reklam w oparciu o strony, które odwiedzili wcześniej, oraz do analizowania skuteczności kampanii reklamowej.

Lęk, depresja, ból pleców i style przywiązania.

LĘK, DEPRESJA, BÓL PLECÓW 


Na przewlekłe utrzymywanie się dolegliwości bólowych w odcinku krzyżowo-lędźwiowym mają wpływ czynniki genetyczne i środowiskowe.
Wśród tych ostatnich wymienia się: wyczerpanie psychiczne, zły stan zdrowia w ocenie własnej, depresja, mała aktywność fizyczna, niezadowolenie z pracy, stopień ruchomości kręgosłupa, otyłość, niskie wykształcenie. Niektóre z nich wydają się przejawami ogólnego stylu życia lub nawet nadrzędnej struktury osobowości. Wydaje się więc ważne, aby w podejściu do osób z chorobą dyskową, której towarzyszy przewlekłe doświadczanie bólu rozpatrywać nie tylko aspekt fizycznego cierpienia, ale także uwarunkowania psychologiczne, które współdeterminują sytuację chorego.

W modelu osobowościowym zakłada się, że sposób, w jaki człowiek będzie przeżywał doświadczany ból, jak będzie sobie z nim radził i jakie zachowania bólowe będzie prezentował zależy od uwarunkowań charakterologicznych i osobowościowych. Struktura osobowości danego człowieka i jego dominujące cechy kształtują się we wczesnym dzieciństwie, w wyniku świadomego i nieświadomego oddziaływania ważnych dla niego osób. Ukształtowany w ten sposób charakter modeluje zachowanie człowieka w różnych sytuacjach życiowych.

Dziecko tworzy wraz z matką (opiekunem) więź, która stanowi samoorganizujący się system oddziaływania na te dwie osoby. Czynniki funkcjonalne, czyli jakość tej relacji: wrażliwość matki na sygnały dziecka, umiejętność odzwierciedlania I kontenerowania uczuć dziecka przez matkę, zachowania przywiązaniowe dziecka wywierają istotny wpływ na rozwój struktury ośrodkowego układu nerwowego. Modele zwierzęce pokazują, że istnieje zależność między więzią i dobrą opieką macierzyńską a fizjologiczną odpowiedzią na stres.
Wykazano także wpływ więzi na aktywność układu serotoninowego, dopaminergicznego i noradrenergicznego. Badania prowadzone w obszarze psychopatologii rozwojowej wskazują, że przywiązanie typu lękowego stanowi istotny czynnik ryzyka depresji.

Lęk depresja ból pleców

STYLE PRZYWIĄZANIA


Mary Ainsworth, wyodrębniła trzy podstawowe typy przywiązania: styl bezpieczny (ufny), styl lękowo-ambiwalentny oraz styl unikowy.
Osoby o stylu bezpiecznym potrafią nawiązywać bliskie i trwałe relacje, przejawiają zdolność do regulacji własnych emocji. Osoby takie są refleksyjne i zdolne do widzenia siebie i innych jako odrębnych istot. Są świadome swoich emocji – przeżywają je i poddają oglądowi. Jeśli mają
jakieś trudne doświadczenia życiowe, potrafią o nich mówić z adekwatnym obrazem uczuciowym.
Przywiązanie lękowo-ambiwalentne charakteryzuje się przeżywaniem ciągłego napięcia i niepokoju. Często osoby takie raczej zajmują się innymi, zaniedbując emocjonalnie siebie. Przejawiają zaniżony poziom umiejętności regulacji swoich emocji oraz niską tolerancję lęku. Są skupione na relacji i przeżywają w niej dużo sprzecznych uczuć.
Osoby o stylu unikowym minimalizują swoją potrzebę bliskości i więzi, ale czynią to nieświadomie z lęku przed kolejnym odrzuceniem. Osoby takie trzymają się na dystans – chronią się przed zranieniem, ale jednocześnie nie doświadczają ewentualnego wsparcia. Stosują tzw. strategię obronnego wykluczenia. Nadmiernie regulują swoje emocje i unikają sytuacji, które mogą skutkować wewnętrznym pobudzeniem.

Wzory uwewnętrzniają się i przenoszą na ważne relacje w życiu dorosłym.

LĘK, DEPRESJA, BÓL


Współwystępowanie bólu przewlekłego i depresji jest zjawiskiem dobrze znanym klinicystom zajmującym się chorymi z bólem przewlekłym. Ból o charakterze przewlekłym jest sytuacją stresową dla chorego, zmagając się z nim przez długi czas, pacjenci często przeżywają stany bezradności, co nieuchronnie może prowadzić do stanów depresyjnych i rozdrażnienia. Nie ma zgodności wśród badaczy tematu, czy to przewlekły ból prowadzi do
depresji, czy też skłonność do depresyjności i pesymizmu powoduje zmniejszoną tolerancję na ból i utrudnia konstruktywne radzenie sobie z nim.
W 17 krajach przeprowadzono badania prze-
krojowe, które wskazują, że u 20 do 45% pacjentów z bólem kręgosłupa występują objawy depresyjne, a u 25% objawy niepokoju. W populacji kanadyjskiej uzyskano podobne wyniki – objawy depresji rozpoznano u 20% pacjentów z zespołami bólowymi w dolnym odcinku kręgosłupa. Wraz z nasileniem dolegliwości bólowych rośnie ryzyko pojawienia się objawów depresyjnych.

WYNIKI


U osób cierpiących na dyskopatię odcinka
krzyżowo-lędźwiowego o stylu ufnym uzyskano pozytywną zależność między lękiem a odczuwanym bólem. Wynik taki może świadczyć o adekwatnym emocjonalnym reagowaniu u tych chorych. Na podstawie przedstawionej w powyższym
opracowaniu wiedzy dotyczącej funkcjonowania osób z ufnym stylem przywiązania należałoby przypuszczać, że odczuwany przez tych chorych ból prowadzi do zwiększonego lęku. Może stać się przez to sygnałem o zagrożeniu dobrostanu tych osób, być może motywującym ich do usunięcia zespołu bólowego.

Analiza związków między bólem, lękiem i depresją u osób z chorobą dyskową odcinka krzyżowo-lędźwiowego o lękowo-ambiwalentnym stylu przywiązania daje wyniki istotne statystycznie jedynie w przypadku zależności między lękiem i depresją w grupie kobiet oraz w grupie osób poniżej 42. roku życia.

Na podstawie jakościowej analizy badanych
z unikowym stylem przywiązania stwierdzono zwiększony poziom odczuwanego lęku u tych osób, mimo że średni odczuwany przez nich ból był słaby. Wynik taki może sugerować, że osoby o unikowym stylu przywiązania reagują większym lękiem nawet w sytuacji niewielkiego odczuwania bólu w przeciwieństwie do osób z ufnym stylem przywiązania, gdzie wysoki poziom lęku istotnie i pozytywnie korelował z wysokim nasileniem odczuwanych dolegliwości bólowych.

Badania Carroll również potwierdziły związki depresji z bólem. Autorzy stwierdzają, że stan depresyjny mający związek z pasywnym stylem radzenia sobie z trudnymi sytuacjami w życiu oraz negatywnymi schematami rozumienia siebie i świata może mieć wpływ na rozwój dolegliwości bólowych. Taki sposób poznawczego i emocjonalnego funkcjonowania charakteryzujący osoby ze
skłonnościami do depresji jest przejawem predyspozycji osobowościowych.
Depresja i neurotyzm (lęk jako cecha) wpływają na percepcję bólu w danej chwili, a także na ocenę bólu z przeszłości. Te dwa czynniki natury osobowościowej i emocjonalnej mogą wpływać na
brak spostrzegania zmian w doświadczaniu bólu przewlekłego mimo wdrożenia leczenia.