Zacznę od podsumowania żeby większość z Was nie traciła czasu.
Głębokie powolne oddychanie z obciążeniem redukuje odczuwanie bólu fizycznego i trzewnego ale nie wiemy dlaczego.
Technika oddychania z zaciśniętymi ustami zmniejszała pobudzenie emocjonalne, zwiększała poczucie przyjemności i poczucie kontroli.
Ból jest najczęstszym objawem, dla którego ludzie szukają pomocy medycznej. Przewlekły ból jest powszechny na całym świecie i często nie jest odpowiednio leczony, co prowadzi do obniżenia jakości życia i wysokich kosztów opieki zdrowotnej.
Ostatnio coraz większą uwagę zwraca się na złożoność i biopsychospołeczny charakter bólu, a potrzeba interdyscyplinarnego leczenia bólu jest coraz bardziej doceniana. W leczeniu bólu stosowane są różne interwencje umysł-ciało, a niektóre z nich okazały się skuteczne.
Powolne, głębokie oddychanie jest powszechnie stosowaną interwencją umysł-ciało w leczeniu bólu.
Niektóre z poprzednich badań eksperymentalnych wykazały wpływ powolnego, głębokiego oddychania na wyniki odczuwania bólu.
Jednak wyniki nie były spójne we wszystkich badaniach, a leżące u ich podstaw mechanizmy są w dużej mierze nieznane.
Niektóre z proponowanych mechanizmów to emocjonalna i poznawcza modulacja percepcji bólu oraz stymulacja tętniczych baroreceptorów i wstępujących nerwu błędnego płuc.
Stwierdziliśmy wzrost amplitudy zmian ciśnienia krwi, któremu towarzyszy wzrost arytmii zatok oddechowych w odpowiedzi na rosnące obciążenia (oddychanie z zewnętrznym oporem). Sugeruje to, że stosowanie obciążeń progowych wdechu podczas powolnego, głębokiego oddychania powoduje silniejszą stymulację baroreceptorów tętniczych. (mechanizm przeciwbólowy spokoinego, głębokiego oddechu)
W uzupełniającym badaniu porównaliśmy cztery powolne, głębokie oddychanie (obciążone powolne, głębokie oddychanie, jednostronne oddychanie nozdrzy lewych i prawych oraz oddychanie z zaciśniętymi ustami) w odniesieniu do reakcji psychofizjologicznych. Odkryliśmy, że techniki obciążonego powolnego, głębokiego oddychania i oddychania z zamkniętymi wargami są związane z większą amplitudą zmian ciśnienia krwi i arytmii zatok oddechowych, co sugeruje silniejszą stymulację baroreceptorów tętniczych za pomocą tych technik.
Ponadto technika oddychania z zaciśniętymi ustami wiązała się z niższym pobudzeniem emocjonalnym oraz większą przyjemnością i poczuciem kontroli. Na podstawie tych dwóch badań zbadaliśmy wpływ powolnego, głębokiego oddychania i oddychania z zaciśniętymi ustami na odczuwanie bólu somatycznego.
Stwierdziliśmy, że obciążone powolne, głębokie oddychanie, ale nie oddychanie z zamkniętymi wargami, zmniejsza intensywność bólu w porównaniu ze stanem kontrolnym.
Jednak reakcje fizjologiczne na wolne, głębokie oddychanie nie pośredniczyły w jego wpływie na odczuwanie bólu. Na koniec oceniliśmy wpływ powolnego, głębokiego oddychania na odczuwanie bólu trzewnego. Odkryliśmy, że powolne, głębokie oddychanie zmniejsza intensywność bólu trzewnego w porównaniu z oddychaniem niekontrolowanym, ale efekt jest podobny do kontrolowanego oddychania z normalną częstotliwością.
Reakcje fizjologiczne i emocjonalne na powolne, głębokie oddychanie nie pośredniczyły w jego wpływie na odczuwanie bólu trzewnego. Badania tego projektu doktoranckiego pomogły nam lepiej przetestować i zrozumieć rolę różnych mechanizmów psychofizjologicznych w modulacji bólu somatycznego i trzewnego poprzez powolne, głębokie oddychanie.